Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2020
η θεολογία της απελευθέρωσης
Οι απόψεις των ρωμαιοκαθολικών που αγωνίστηκαν στο πλευρό του λαού τους ονομάστηκαν «θεολογία της απελευθέρωσης». Οι εκπρόσωποί της προβάλλουν έναν Θεό της δικαιοσύνης, που εμφανίζεται στην ανθρώπινη ιστορία ως ελευθερωτής των καταπιεσμένων και των φτωχών. Αυτό αποτελούσε πάγια αντίληψη για την Εκκλησία, που ήταν όμως ξεχασμένη στη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία της Λατινικής Αμερικής. Βέβαια, η θεολογία αυτή, ξεκινώντας από την καθημερινή αθλιότητα της κοινωνικής πραγματικότητας, επιχειρεί μια ερμηνεία του Χριστού διαφορετική από αυτήν της παραδοσιακής Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.
Χέλντερ Καμάρα |
Όταν
δίνω τροφή στους φτωχούς, με λένε Άγιο. Όταν ρωτάω γιατί είναι φτωχοί, με λένε
κομμουνιστή.
σύντομο αφιέρωμα στη ζωή του Καμίλο Τόρρες
Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2020
Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2020
Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2020
όψεις της ρωμ/κής εκκλησίας ΙΙ
Το 1233 ο πάπας Γρηγόριος ο Θ´ ιδρύει την Ιερά Εξέταση, ένα παπικό διακαστήριο στο οποίο δικάζονται με φρικτά βασανιστήρια όσοι πραγματικά ή όχι αντιτίθενται στη διδασκαλία της ρωμ/κής εκκλησίας. Μόνο ένας ιεροεξεταστής στην Ισπανία τον 15ο αιώνα, ο περιβόητος Τορκουεμάδας, έστειλε σε 18 μήνες πάνω από εκατό χιλιάδες ανθρώπους στην πυρά και στην κρεμάλα! Μέσα σε διακόσια χρόνια, μόνο στην Ισπανία, καταδικάστηκαν σε φρικτό θάνατο δεκατέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι!
Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2020
η ικανοποίηση της θείας δικαιοσύνης στη ρωμ/κή εκκλησία
Κατά τη ρωμαιοκαθολική θεολογία ο Θεός προσβλήθηκε σε
υπέρμετρο βαθμό από την αμαρτία των πρωτοπλάστων. Ήταν τέτοια η προσβολή της
τιμής Του, ώστε οποιαδήποτε προσπάθεια και πράξη του ανθρώπου, να ξεπληρώσει την
προσβολή που προκάλεσε, θα ήταν μάταιη. Γι’αυτό ο Θεός Πατέρας αποστέλλει τον
Υιό Του ως αντάξιο θύμα μιας τέτοιας άπειρης προσβολής, για
να σταυρωθεί και να πεθάνει. Με τον τρόπο αυτό έγινε η πληρωμή του
ανυπολόγιστου χρέους, που όφειλε ο άνθρωπος στον
Θεό. Συνεπώς ο Χριστός γίνεται άνθρωπος για να τιμωρηθεί, να πεθάνει και έτσι να ικανοποιήσει την τιμή του Πατέρα, που είχε προσβληθεί τόσο πολύ από τον άνθρωπο. Κατά τους
Ρωμαιοκαθολικούς μάλιστα ο Θεός θα μπορούσε να συγχωρέσει και με άλλον τρόπο
τους ανθρώπους αλλά η λογική επέβαλλε αυτόν τον τρόπο!
Κατά την ορθόδοξη
θεολογία όμως ο Θεός γίνεται άνθρωπος όχι για να ξεπληρώσει κάποιο χρέος αλλά
για να χαρίσει στον άνθρωπο την αιώνια ζωή, τη δική Του ζωή.
Η άπειρη αγάπη Του φτάνει μέχρι τον θάνατο όχι για
να αυτοτιμωρηθεί για χάρη του ανθρώπου αλλά για να τον θεραπεύσει και
να του χαρίσει και πάλι τη δυνατότητα της σχέσης μαζί Του.
Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2020
Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2020
Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2020
Τεχνολογία με ανθρώπινο πρόσωπο
Δυο αρνήσεις και μια θέση έχει να προτείνει η χριστιανική ηθική στο σύγχρονο άνθρωπο που προβληματίζεται με την προηγμένη τεχνική:
1. Άρνηση της ρομαντικής απαισιοδοξίας. Η τεχνολογία δεν ευθύνεται για τις παρενέργειές της. Υπεύθυνος είναι ο άνθρωπος με την ηθική συμπεριφορά του, τη χρήση ή την κατάχρηση της τεχνικής. Ο πεσιμισμός (απαισιοδοξία) που βλέπει στην τεχνολογία μόνο τις αρνητικές της πλευρές, που τη θεωρεί σαν δηλητήριο, είναι επικίνδυνος κι απαράδεκτος. Δεν είναι δυνατόν να παραθεωρούνται οι ευεργετικές συνέπειες από τη χρήση της στην καθημερινή μας ζωή. Η "επιστροφή στη φύση" (ρομαντισμός), που πολλοί ευαγγελίζονται, θα σήμαινε επιστροφή στις άθλιες συνθήκες ζωής και οπισθοδρόμηση στη βαρβαρότητα. Η φύση, σαν ένας ζωντανός οργανισμός, είναι φιλική όταν της συμπεριφερόμαστε φιλικά, αλλά γίνεται εχθρική, όταν οι ενέργειές μας είναι εχθρικές απέναντι της.
2. Άρνηση της τεχνοκρατικής υπεραισιοδοξίας. Ο χριστιανός βλέπει την τεχνική πρόοδο και την ανάπτυξη των επιστημών ως εργαλείο για τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής και μέσα στα περιορισμένα πλαίσια της ζωής αυτής. Το σημαντικό γι' αυτόν είναι η ποιότητα της ζωής και η πορεία προς τον προορισμό του, που είναι η πνευματική εξύψωση και η επιτυχία της θέωσής του. Δε θεοποιεί την τεχνολογική πρόοδο ούτε την απορρίπτει. Με βάση αυτήν την τοποθέτηση αντιλαμβάνεται την τεχνική πρόοδο σε συνάρτηση με την ηθική βελτίωση. Αλλιώτικα κινδυνεύουμε να καταλήξουμε στον κυνισμό, καθώς η τεχνολογία μπορεί να λειτουργεί σε βάρος των συνανθρώπων μας. Η υπεραισιοδοξία των τεχνοκρατών, ότι τάχα η τεχνολογία έχει πάντοτε μια λύση για κάθε πρόβλημα, είναι αφελής κι επικίνδυνη, δηλαδή απάνθρωπη, ιδίως μετά τη Χιροσίμα και το Τσερνομπίλ.
3. Πρόταση ρεαλιστικής αισιοδοξίας. Πέρα από τα δυο άκρα, το ρομαντισμό της απαισιοδοξίας και τον κυνισμό της υπεραισιοδοξίας, υπάρχει ο ρεαλισμός της αισιοδοξίας που προτείνει η Ορθοδοξία. Ναι στη χρήση της τεχνολογίας - όχι στην κατάχρησή της. Το κλειδί βρίσκεται στα χέρια μας και λέγεται ευθύνη. Η τεχνολογική πρόοδος μπορεί να αποβαίνει σωτήρια για τον άνθρωπο, όταν στηρίζεται στην ηθική ευθύνη του ανθρώπου. Όταν η χρήση της τεχνολογίας γίνεται με βάση την αγάπη, όταν αποβλέπει στο πραγματικό συμφέρον του ανθρώπου, τότε οι προοπτικές που διανοίγονται είναι αισιόδοξες. Ο Χριστιανός στέκεται κριτικά απέναντι στην τεχνολογία. Αντιλαμβάνεται ότι η τεχνολογία έχει μεγάλη δύναμη και επιδρά στη ζωή του διαμορφώνοντας σε μεγάλο βαθμό ακόμη και τη συμπεριφορά του. Δεν υπερεκτιμά τις δυνατότητές της, δεν τη θεοποιεί, αλλά ούτε και την απορρίπτει. Κρίνει ανάλογα με τη χρήση της και είτε αποδέχεται τα επιτεύγματά της είτε τα καταδικάζει. Η Εκκλησία δεν είναι αντίθετη προς την τεχνολογική ανάπτυξη, αλλά θέλει να δώσει στην τεχνολογία τη διάσταση που πρέπει να έχει. Η τεχνολογία οφείλει να λειτουργεί με ανθρώπινο πρόσωπο, για χάρη του ανθρώπου.
Μ. Μπέγζος – Θ. Παπαθανασίου, Θέματα χριστιανικής ηθικής Γ´ Λυκείου