Κατά τη ρωμαιοκαθολική θεολογία ο Θεός προσβλήθηκε σε
υπέρμετρο βαθμό από την αμαρτία των πρωτοπλάστων. Ήταν τέτοια η προσβολή της
τιμής Του, ώστε οποιαδήποτε προσπάθεια και πράξη του ανθρώπου, να ξεπληρώσει την
προσβολή που προκάλεσε, θα ήταν μάταιη. Γι’αυτό ο Θεός Πατέρας αποστέλλει τον
Υιό Του ως αντάξιο θύμα μιας τέτοιας άπειρης προσβολής, για
να σταυρωθεί και να πεθάνει. Με τον τρόπο αυτό έγινε η πληρωμή του
ανυπολόγιστου χρέους, που όφειλε ο άνθρωπος στον
Θεό. Συνεπώς ο Χριστός γίνεται άνθρωπος για να τιμωρηθεί, να πεθάνει και έτσι να ικανοποιήσει την τιμή του Πατέρα, που είχε προσβληθεί τόσο πολύ από τον άνθρωπο. Κατά τους
Ρωμαιοκαθολικούς μάλιστα ο Θεός θα μπορούσε να συγχωρέσει και με άλλον τρόπο
τους ανθρώπους αλλά η λογική επέβαλλε αυτόν τον τρόπο!
Κατά την ορθόδοξη
θεολογία όμως ο Θεός γίνεται άνθρωπος όχι για να ξεπληρώσει κάποιο χρέος αλλά
για να χαρίσει στον άνθρωπο την αιώνια ζωή, τη δική Του ζωή.
Η άπειρη αγάπη Του φτάνει μέχρι τον θάνατο όχι για
να αυτοτιμωρηθεί για χάρη του ανθρώπου αλλά για να τον θεραπεύσει και
να του χαρίσει και πάλι τη δυνατότητα της σχέσης μαζί Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου